chiazaad

Oorspronkelijk komt de chia-plant uit Mexico en behoort hij tot het geslacht van salieplanten. De zaden van de chia-plant bevatten vijf keer zoveel calcium als melk, meer ijzer dan spinazie en meer antioxidanten dan bosbessen, waaronder fenolzuur. Deze ingrediëntenmix maakt het chiazaad tot een zogenaamd superfood. Bovendien wordt het beschouwd als digestief en bevredigend vanwege het hoge gehalte aan vezels, vergelijkbaar met basilicum, vlo of lijnzaad, ze vormen een geleiachtige consistentie, in combinatie met vloeibaar of vochtig voedsel. De zaden verhogen hun gewicht met negen tot tien keer. Het is een verdikkingsmiddel en zeer geschikt als een veganistisch vervangingsmiddel voor eiwit of gelatine. De meest voorkomende is chiazaad in muesli, yoghurt of gebak. In januari 2013 heeft de Europese Autoriteit voor voedselveiligheid (EFSA) chiazaad goedgekeurd als een nieuw voedselingrediënt met uitgebreid gebruik. Gebakken producten, granen, notenvruchtenmengsels mogen maximaal worden gebruikt. 10% Chia-zaden inbegrepen. De EFSA beveelt aan dat u niet meer dan 15 gram onverwerkte chiazaad per dag gebruikt, zolang er geen langetermijnonderzoeken zijn.